Wanneer is je kind geen prematuur meer?

Wanneer is je kind geen prematuur meer? Een vraag die ik regelmatig wel eens krijg en die ook wel eens wordt ingevuld door een persoon die totaal niets weet over vroeggeboorte. Veel mensen denken namelijk dat wanneer een kindje prematuur wordt geboren en het de uitgerekende datum is gepasseerd, het kindje dan prematuur af is en je dan dezelfde handelingen kunt uitvoeren als bij een op tijd geboren kindje. In dit artikel vertel ik jullie hoe het zit. 

Wanneer is je kind geen prematuur meer?

Nooit. Nooit? Nee, nooit. Een prematuur geboren kind is en gaat nooit prematuur-af, het kind is immers zo geboren. Het is geen ziekte die je kunt genezen. Natuurlijk kan het ontzettend goed gaan met de ontwikkeling, het kindje loopt bij of zelfs voor op een, op tijd geboren kindje en dan hoef je niet meer bij de neonatoloog op controle te komen.. Maar een prematuur zal het kind altijd blijven en voor ons Leia dus ook. Voor mij is dit geen enkel probleem. Corrigeren hoef je niet voor altijd te blijven doen, de richtlijnen zijn per kind verschillend, maar vaak wordt bij ieder kind de leeftijd van twee jaar aangehouden. In sommige gevallen wordt er ook langer gecorrigeerd, bijvoorbeeld tot de vierde levensjaar omdat dan school pas begint en een eventuele achterstand dan goed zichtbaar kan worden.

Trauma

Maar er zijn mensen (ook in mijn eigen kring) die dit hele verhaal totaal niet begrijpen, daarnaast begrijpen ze ook niet wat voor traumatische ervaring wij als ouders hebben gehad met de bevalling en geboorte van Leia en dat wij dit niet zomaar even aan de kant kunnen zetten alsof het niet is gebeurd. Een bevalling is überhaupt al iets wat ingrijpend is, (een vrouw die zegt van niet is mijn ogen gevoelloos, sorry!) en een vroeggeboorte is spelen met leven en dood. Zowel voor moeder als kind, want een bevalling die te vroeg begint kan ook voor de moeder ernstige gevolgen hebben. Nu heeft het voor ons gelukkig allemaal goed uitgepakt, ondanks dat ik er bijna niet meer was geweest ben ik zelf snel hersteld en bovendien zijn wij ontzettend blij en trots dat Leia het nu zo ontzettend goed doet. We zijn verschrikkelijk dankbaar voor het feit dat wij haar hebben mogen krijgen en dat zij gezond is. Maar dat het goed gaat met haar wil niet zeggen dat de bevalling en het ziekenhuis pad wat wij daarna bewandeld hebben minder ingrijpend voor ons was. Wij als ouders hebben het beeld van onze dochter in die couveuse, zo teer en klein met al die slangen en bedrading op ons netvlies gebrand staan. Het was een kindje van amper 2 kilo en maar 41 cm, het klinkt even heel flauw, maar de katten van mijn ouders waren op dat moment zelfs groter dan ons kleine meisje.

Rust, Reinheid en Regelmaat

Wat ik dan vooral heel naar vind is dat wanneer je bepaalde richtlijnen aangeeft, die je van een team van specialisten hebt meegekregen, deze totaal worden genegeerd door bijvoorbeeld een oppas. De oppas gaat dus gewoon zijn eigen gang, want ja hun hebben zelf kinderen groot gebracht dus ze weten (op een verontwaardigde toon) heus wel hoe het moet. Ja natuurlijk weet je hoe het moet, met een op tijd geboren kindje. Dit is een prematuur, dat is wel even andere koek. De 3 R-en (Rust, Reinheid en Regelmatig) dienen heel consequent gehandhaafd te worden, doe je dit niet, dan sla je niet alleen je eigen ruiten in, maar vooral die van het kind.

Voorbeeld: Een prematuur voor de televisie zetten is vragen om problemen. De oppas zal reageren met: “Ja maar ze vindt het zo leuk, ze kijkt zo geboeid”. Ja natuurlijk doet ze dat, ik zou al die kleurtjes ook super interessant vinden, maar om dit vervolgens allemaal te verwerken met mijn mini lichaampje die nog niet volgroeid is en dus ook de organen niet, is dit onmogelijk. Dit zorgt voor hevige overprikkeling en wanneer er dan ’s nachts niet wordt geslapen en non-stop wordt gehuild dan krijg je te horen “Ik snap helemaal niet waarom ze huilt, waarom doet ze nou zo overstuur?”.  Ik snap het wel, het is me namelijk verteld door het volledige team van de neonatologie toen Leia werd geboren. Specialisten zeggen niet voor niets dat je Rust, Reinheid en Regelmaat moet waarborgen voor prematuur geboren kinderen (overigens is dit ook goed voor op tijd geboren kinderen, maar dat even ter zijde).

“Je bent te streng! Doe niet zo moeilijk!”

Dat mensen mij of ons dus te streng vonden (of nu zelfs vinden), dat mag. Doe ik moeilijk? Oké, in jou ogen is dat wellicht zo. Geen enkel probleem. Maar ik ga mijzelf niet meer verdedigen. Ik geef ook geen uitleg meer. Het is te vermoeiend want de ander wil toch niet proberen om zich te verplaatsen in ons. Wij kennen onze dochter als geen ander en het strenge wat wij hebben gehad en wellicht nog steeds hebben, heeft er uiteindelijk wel voor gezorgd dat Leia nu zo ver is, als dat ze nu is, namelijk neonatoloog vrij!